در حالی که بیشتر کشورهای همسایه و منطقه خاورمیانه، متقاضی انتقال دیتا از راه ایران هستند، به دلیل برخی کج‌سلیقگی‌های شماری از مدیران وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و بهره‌برداری نکردن بهینه از شبکه ملی فیبر نوری، سالانه از میلیاردها تومان درآمد حاصل از این صنعت، نصیب کشور نمی‌شود.



به گزارش تابناک، در حالی که کشورهای روسیه، ترکیه، عراق و کشورهای خاورمیانه همچون عربستان، خواهان این هستند که از راه ایران به شبکه بین‌المللی اینترنت بپیوندند، متأسفانه به علت برخی ناآگاهی‌ها، تاکنون این کار انجام نشده است.

این گزارش حاکی است، تعیین قیمت بیش از پنجاه یورو برای انتقال هر STM1 در هر کیلومتر، باعث شده است که بیشتر شرکت‌های متقاضی با دور زدن ایران و پیمودن راه ده تا دوازده هزار کیلومتری، خود را به شبکه جهانی متصل کنند؛ این در حالی است که قیمت جهانی انتقال هر STM1، سه تا پنج یورو در هر کیلومتر است.

این گزارش می‌افزاید: از سال 1386 تاکنون، با نصب و راه‌اندازی هزاران کیلومتر فیبر نوری در کشور و بهره‌برداری از شبکه فیبر نوری سرتاسری، ایران توانایی و ظرفیت انتقال اطلاعات را چندین برابر آنچه مورد نیاز متقاضیان است، دارد ولی با وجود این‌که هزینه‌های نگهداری از شبکه پرداخت می‌شود، به دلیل آشنا نبودن مسئولان ذیربط با شرایط جهانی و موقعیت استراتژیک جمهوری اسلامی ایران، عملا سالانه میلیون‌ها دلار زیان به منافع ملی وارد می‌شود.

از سوی دیگر، انتقال خطوط ارتباطی کشورهای همسایه از ایران از جمله روسیه، ضمن به دست آوردن درآمد سرشار، از لحاظ امنیتی نیز در راستای منافع ملی است چون هنگامی که ایران به عنوان گذرگاه اطلاعاتی کشورهای گوناگون قرار می‌گیرد، طبیعتا تهدید این خط ارتباطی با ممانعت‌های افکار عمومی و صاحبان سرمایه کشورها روبه‌رو می‌شود، زیرا از دست دادن یک راه کوتاه که تعرفه‌هایش مطابق نرخ‌های بین‌المللی است یعنی میلیاردها دلار ضرر.

بنا بر این گزارش، با احتساب هر STM1 چهار یورو در هر کیلومتر و با توجه به انتقال یک STM1 به مسافت چهار هزار کیلومتر، ماهانه بیست هزار یورو عاید دولت ایران می‌شود و اکنون با توجه به ظرفیت STM1 35 و بیش از بیست هزار کیلومتر فیبر نوری، سالانه دست‌کم 33 میلیون دلار از بیت‌المال هدر می‌رود.

در حالی که انتقال هر STM1 از خلیج فارس، امارات یا قطر بین پنج تا شش هزار تومان هزینه دارد؛ این هزینه در ایران به دلیل تعرفه بالا در حدود 37 هزار تومان است و این خود نیز دلیلی است که ضمن گران بودن هزینه‌های اینترنت، باعث شده تا هر STM1 بین تعداد بسیاری متقاضی توزیع شود که موجب افزایش اختلالات شبکه شده و در نهایت، شهروندان ایرانی با پرداخت هزینه بالا از کیفیت بسیار پایین شبکه نیز رنج ببرند.