اگر چه شرکت‌ها معمولاً کار خود را از ابر خصوصی آغاز می‌کنند ولی در ادامه و به هنگام مهاجرت به ابرهای خصوصی با چالش‌هایی روبرو می‌شوند.

کارشناسان بعضاً به شرکت‌ها توصیه می‌کنند که برای فعالیت در ابر (cloud) کار خود را با یک ابر خصوصی آغاز کنند و سپس به ابر آمیخته یا ترکیبی (hybrid) مهاجرت کنند ولی این شیوه، بر خلاف ظاهر ساده‌اش، چندان آسان نیست و با چالش‌هایی همراه است.

به گزارش ایتنا از شماران سیستم به نقل از وب‌سایت InfoWorld، در واقع تجربه نشان می‌دهد که فرایند انتقال از یک ابر خصوصی به یک ابر عمومی یا حتی ترکیبی، به زمان و انرژی فراوانی نیاز دارد.

از جمله دلایل اصلی این دشواری آن است که اولاً هیچ نقشه و راهنمای مستقیمی از سرویس‌های ابر خصوصی وجود ندارد و ثانیاً در ابرهای عمومی هزاران سرویس از قبیل ذخیره‌سازی، پردازش اطلاعات، مدیریت هویت و دسترسی، پایگاه داده و غیره وجود دارد که در ابر خصوصی، به گونه‌ای متفاوت از آنها می‌توان نشان گرفت.

اهل فن معتقدند امروزه ابرهای خصوصی همان جایی هستند که ابرهای عمومی در سال 2010 آنجا بودند، یعنی بین این دو اکوسیستم، هشت سال اختلاف وجود دارد.

تصور کنید که شما در ابر خصوصی‌تان از پلتفرم ابری اوپن‌استک (OpenStack) استفاده می‌کنید و حال می‌خواهید به ابر عمومی بروید.
ناگاه متوجه می‌شوید که در سه سرویس‌دهنده بزرگ ابری جهان یعنی AWS آمازون، پلتفرم ابری گوگل و آژور مایکروسافت، کمتر نشانی از OpenStack می‌یابید.

این بدان معناست که شما باید هر طور شده این خدمات را به خدمات مشابه در ابر عمومی منتقل کنید.

همچنین شما باید به خدمات سطح بالایی که در فضای ابر خصوصی موجود نیستند (از قبیل خدمات امنیتی، سرویس‌های دولتی و خدمات پایگاه داده) منتقل شوید، تا هر اپلیکیشن بتواند تمام قابلیت‌های خود را در ابر عمومی نیز به منصه ظهور برساند.

هر چند این خدمات همگی در ظاهر «ابری» هستند ولی با یکدیگر بسیار متفاوتند.
بنابراین شرکت‌هایی که قصد دارند به این مهاجرت دیجیتالی دست بزنند، ابتدا باید جوانب کار را بسنجند و حتماً از راهنمایی‌های کارشناسان استفاده کنند.