ارتقاي امنيت سايبري ايران در فضاي مجازي عامل بسيار خوشايندي محسوب ميشود اما...
به گزارش خبرنگار فنآوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اواخر نيمه نخست سال گذشته بود كه شايعه وجود ويروس در سيستمهاي صنعتي جهاني از جمله ايران منتشر و چندي بعد اين موضوع به يكي از چالشيترين موضوعات روز تبديل شد و تمركز رسانههاي سياسي را نيز علاوه بر فنآوري اطلاعات به خود جلب كرد.
كار به جايي رسيد كه تمامي كارشناسان امنيتي درباره اين موضوع اظهار نظر ميكردند اما هيچ دليل مشخص و قطعي مبني بر حمله خرابكارانه وجود نداشت و حتي مشخص نبود منبع انتشار چنين بدافزاري كجا بوده است و همين ابهامات موجب اين شده بود كه وزير ارتباطات كشورمان در حاشيه برنامهها و حتي هيات دولت همواره از سوي خبرنگاران مورد سوال قرار بگيرد.
ويروس استاكسنت كه به عقيده گريگ شافر، يكي از مقامات ارشد بخش امنيت سايبري در وزارت امنيت داخلي آمريكا، نشاندهندهي پيشرفت فزاينده تهديدهاي اينترنتي در دنياي امروز است، هدف خود را پايگاههاي هستهيي ايران قرار داد و درصدد اين برآمد تا به اطلاعات امنيتي كشور دست پيدا كند، هرچند كه ناموفق بود و متخصصان داخلي توانستند اقدام آن را خنثي كند.
استاكسنت سيستمهاي كنترلي رايانهيي ساخت شركت زيمنس را مورد هدف خود قرار داده بود كه به اين منجر شد تا تمامي ارگانهايي كه در حال استفاده از چنين سيستمهايي هستند به فكر جايگزينهايي باشند تا امنيت آنها حداقل به صورت نسبي محقق شود.
اين ويروس قوي يكي از معدود بدافزارهايي بود كه توانست حدود 6 ماه به گفته كارشناسان در سيستمهاي صنعتي ما رخنه و بدون صدا به انتشار خود اقدام كند و اين به معناي اين است كه سامانههاي داخلي ما در برابر حملات سايبري چندان ايمن نبودند و نبايد تنها به اينكه بعد از گذشت 6 ماه توانستيم به وجود بدافزاري در سيستمهاي صنعتي پي برده و آن را خنثي كنيم، اكتفا كرد چراكه ممكن است نخستين زمينه براي حملات بعدي فراهم شود.
در هر حال وزير ارتباطات اخيرا عنوان كرده كه قدرت جهاني پس انجام انواع حملات سايبري به سيستمهاي ارتباطي و اطلاعاتي ايران اعتراف كرد كه ايران ششمين كشور داراي توانمندي مقابله با اينگونه حملات است و همچنين در ادامه گفته است كه كشور ما در حوزه ارتباطات و فنآوري اطلاعات كمترين آسيب را از ناحيه حملات سايبري و ويروسها متحمل شده كه اين امر نشاندهنده پيشرفتهايي است كه در حوزه ارتباطات و فنآوري اطلاعات انجام شده است.
حال بايد گفت با وجود آماري ميانگيني از ورود حداقل 1600 تا 1700 ويروس به كشور بهصورت روزانه و حملاتي همچون استاكسنت و همخانوادههاي آن، از آن حاكي است كه شايد دسترسي به اطلاعات كشوري مثل ايران از نظر هكرها امري ساده و عادي تلقي شود، هرچند كه نبايد فراموش كنيم هدف بيشتر اين حملات دسترسي به اطلاعات حياتي و محرمانه كشور است.
به گفته كارشناسان خوب است اگر حتي امنيت فضاي مجازي را به صورت 100 درصد هم پياده كردهايم چندان از آن دم نزنيم، چراكه هكرها به دنبال فرصتهايي اينچنيني ميگردند تا وارد سيستمها شوند و به مسوولان مربوطه بگويند آنطور هم كه گمان ميكنيد سيستمهايتان امن نيست.
اما رضا تقيپور در سخنان خود اشارهاي هم به شبكه ملي اطلاعات داشته است كه اين ميتواند در وهله اول اينچنين در اذهان نقش ببندد كه هدف وزير از گفتن "كمترين آسيب از حملات سايبري" اين باشد كه با قرارگيري برروي بستر شبكه ملي اينترنت ديگر شاهد چنين حملاتي نباشيم و اجازه ورود خرابكاران را به سيستمهاي داخلي كشور ندهيم.
به گفته تحليلگران چنين موضوعي زماني به تحقق ميرسد كه كليه سيستمهاي مورد استفاده داخلي بومي باشند و در اين راستا از تجهيزات ديگر كشورها استفاده نكنيم چراكه سازندگان هر سيستمي به آن آشنا بوده و مطمئنا آگاهي لازم براي دسترسي به راههاي مختلف را خواهند داشت.