روز چهارم ماه مه سال جاری، شرکت اینتل خبرهای داغی برای صنعت نیمه‌هادی‌ها و بازار پردازنده‌های جهان داشت. در واقع این شرکت از نسل بعدی فناوری ریزپردازنده‌های خود پرده‌برداری کرد که با اسم رمز Ivy Bridge شناخته می‌شود.




روز چهارم ماه مه سال جاری، شرکت اینتل خبرهای داغی برای صنعت نیمه‌هادی‌ها و بازار پردازنده‌های جهان داشت. در واقع این شرکت از نسل بعدی فناوری ریزپردازنده‌های خود پرده‌برداری کرد که با اسم رمز Ivy Bridge شناخته می‌شود.زمانی دو روش معین برای بهبود عملکرد پردازنده‌ها و کاهش مصرف برق آن‌ها وجود داشت: افزایش سرعت کلاک پردازنده و کوچک‌سازی فناوری ساخت تراشه‌ها. زمان ثابت کرده که از یک نقطه خاص عملکردی به بعد، معماری پردازنده‌ها باید با تغییرات چشم‌گیری مواجه شود تا امکان ادامه این مسیر وجود داشته باشد. نمونه بارز این ضرورت، سوییچ اینتل به معماری Core بود. اما وقتی صحبت از تراشه‌هایی باشد که به هشت یا دوازده هسته مجهز هستند و از فناوری پردازش 22 نانومتری بهره می‌گیرند، دیگر روش‌های سنتی جوابگوی نیازهای فنی تولیدکنندگان نخواهند بود.


شرکت اینتل در نسل جدید پردازنده‌های خود با ترکیب مجموعه‌ای از فناوری‌های جدید که در حوزه ساخت نیمه‌هادی‌ها و پردازنده‌ها به‌عنوان جهش‌های بسیار مهمی در‌نظر‌گرفته می‌شوند، توانست نسل جدیدی از پردازنده‌هایش را معرفی کند که به‌عنوان آینده دنیای پردازنده‌های کامپیوتری در نظر گرفته می‌شوند.در نگاه اول، Ivy Bridge یک کوچک‌سازی die از پردازنده‌های نسل قبلی Sandy Bride به‌شمار می‌آید. به‌عبارت دیگر، ریزمعماری این دو پردازنده تا حدود زیادی به یکدیگر شباهت دارد، اما پردازنده‌های جدید به‌جای فناوری 32‌ نانومتری با یک فرآیند بسیار پیشرفته 22‌ نانومتری تولید خواهند شد. این ویژگی، مصرف برق پردازنده را به‌طور چشم‌گیری کاهش داده و در نتیجه گرمای بسیار کمتری را تولید خواهد کرد، در حالی‌که همان سطح عملکرد سابق را حفظ می‌کند.


از سوی دیگر، بهره‌گیری از پیشرفت‌های چشم‌گیری مانند ترانزیستورهای سه‌بعدی Tri-gate و High-K Metal Gate به اینتل امکان داده تا عملکرد پردازنده‌های خود و سرعت کلاک آن‌ها را افزایش دهد. در واقع اینتل مدعی است که در شرایط مشابه (سرعت کلاک و ولتاژ یکسان) پردازنده‌های جدید می‌توانند از تا 37 درصد بهبود در کارایی را به نمایش بگذارند.پردازنده‌های Ivy Bridge اینتل که از پلتفرم LGA 2011 استفاده خواهند کرد و روی مادربردهای مبتنی بر چیپ‌ست X79 نصب خواهند شد، آینده پردازنده‌های اینتل را تشکیل می‌دهند و آغازگر نسل جدیدی از تراشه‌های این شرکت به‌شمار می‌آیند.


همان‌طور که قبلاً نیز اشاره کردیم، پردازنده‌های جدید از نظر معماری شباهت زیادی به پردازنده‌های Sandy Bridge دارند. اما این به معنای آن نیست که با ویژگی‌های تازه‌ای در این پردازنده‌ها مواجه نخواهیم بود. به‌طور دقیق‌تر، کنترلر حافظه مجتمع پردازنده که در نسل قبلی حافظه‌های DDR3 از سرعت‌های کلاک تا 1333 مگاهرتز پشتیبانی می‌کرد، اکنون می‌تواند از حافظه‌های با سرعت‌های کلاک تا 1600 مگاهرتز نیز پشتیبانی کند. از سوی دیگر، پردازنده جدید همانند پردازنده‌های Sandy Bridge شانزده مسیر PCI Express را تأمین می‌کند، اما با این تفاوت که پردازنده‌های جدید به‌جای نسخه 2 از مشخصات نسخه 3 گذرگاه مذکور پشتیبانی می‌کنند.


درباره موتور گرافیکی مجتمع پردازنده، باید به این نکته اشاره کنیم که حالا هسته گرافیکی پردازنده از DirectX 11 پشتیبانی می‌کند. همچنین قابلیت پشتیبانی از OpenGL 3.1 و OpenCL 1.1 نیز به آن اضافه شده است. علاوه بر بهسازی‌های فوق، واحدهای اجرایی (EU) هسته گرافیکی نیز از دوازده عدد به شانزده عدد افزایش پیدا کرده‌اند. به این ترتیب، با توجه به پیش‌بینی افزایش فرکانس کاری پردازنده‌های جدید و همچنین ارتقای قابلیت‌های هسته گرافیکی، می‌توان انتظار داشت که با عملکرد گرافیکی بسیار بهتری روی این پردازنده‌ها مواجه باشیم.

البته باید به این نکته مهم اشاره کنیم که بخش عمده‌ای از ویژگی‌های جالب توجه Ivy Bridge، مدیون دستیابی اینتل به فناوری ترانزیستورهای سه بعدی هستند که به این شرکت امکان می‌دهد عملکرد و سرعت کلاک پردازنده‌های خود را افزایش داده و در عین حال مصرف برق و گرمای تولید شده توسط آن‌ها را پایین نگه‌دارد. به این ترتیب، مهاجرت به فناوری 22 نانومتری امکان‌پذیر شده است که به نوبه خود شرایط کاری بهتری را برای پردازنده فراهم می‌کند. در واقع بدون بهره‌گیری از ترانزیستورهای سه‌بعدی، مقدار نشت جریان در پردازنده‌های مسطحی که با فناوری 22 نانومتری تولید می‌شوند به‌حدی زیاد است که استفاده از آن‌ها را تقریباً غیرممکن می‌سازد.


به این‌ترتیب می‌توان گفت، اینتل این‌بار تنها یک گام بلند به جلو برنداشته است. در واقع غول تراشه‌ساز با ترکیب موفقیت‌های چند سال اخیر خود، چند جهش بلند را در یک نسل واحد از محصولاتش برداشته که باعث می‌شود فاصله زیادی با رقیب اصلی خود یعنی AMD پیدا کند.با وجود آن‌که پیش‌بینی می‌شود نوآوری‌های پیاد‌ه‌سازی شده در Ivy Bridge حداقل برای دو سال بتوانند برتری خود را حفظ کنند، اینتل وعده داده است که فناوری جدید به‌سادگی می‌تواند به فناوری پردازش بعدی این شرکت یعنی چهارده نانومتر مقیاس‌دهی شود، پس حتی عبور از این مرز نیز چندان غیرمنتظره نخواهد بود.


پردازنده‌های Ivy Bridge تا اوایل سال 2012 وارد بازار خواهند شد، هر چند که می‌توان انتظار داشت پردازنده‌های مذکور را بسیار زودتر از زمانی که انتظار داریم در بازار ببینیم. به این ترتیب، باید یک جهش عملکردی در سیستم‌های دسکتاپ، ایستگاه کاری و سرور داشته باشیم. حال باید منتظر ماند و دید که اینتل تا چه اندازه می‌تواند وعده‌های خود را در عمل تحقق بخشد و AMD چه پاسخی برای حفظ موقعیت خود دارد.

منبع: آرس تکنیکا ترجمه: محمد نادر